Duke Üniversitesi'ndeki bilim insanları, kanserin mRNA biyobelirteçlerinin saptanmasına izin veren bir "nanorattle" sistemi geliştirdiler. Minik yapılar, onları çevreleyen bir gümüş nanokafes ile altın nanokürelerden oluşuyor ve sözde çıngırağı oluşturuyor. Nano çıngıraklar ayrıca Raman muhabirleri adı verilen ışık saçan boyalarla da yükleniyor. Bir lazerle aydınlatıldığında, çıngıraklar önemli miktarda ışık yayıyor. Araştırmacılar, hasta örneğinde varsa nano çıngıraklara bağlanan kanserin mRNA biyobelirteçlerini tespit edebilmeleri için teknolojiyi geliştirdiler. Araştırmacılar daha sonra biyobelirteçlerin mevcut olup olmadığını görmek için nano çıngırakları aydınlatırken bir lazer kullanabilirler. Tüm sistem, düşük kaynaklı bölgelerde potansiyel olarak bakım noktası teşhisine izin veren bir çubuk üstü laboratuvar cihazına sığıyor.

Baş ve boyun kanserleri, kısmen erken teşhis eksikliği nedeniyle dünyanın birçok bölgesinde %40-60 gibi nispeten zayıf bir sağkalım oranına sahiptir. Bu, araştırmacıları bu tür kanserler için bir bakım noktası teşhis sistemi tasarlamaya teşvik etti ve potansiyel olarak sağlık çalışanlarının bu tür teşhis testlerini basit ve hızlı bir şekilde yapmasına izin verdi.

Önde gelen araştırmacılardan Walter Lee, “Düşük kaynaklı ortamlarda, bu kanserler genellikle ileri aşamalarda ortaya çıkıyor ve kısmen sınırlı muayene ekipmanı, eğitimli sağlık çalışanlarının eksikliği ve esasen mevcut olmayan tarama programları nedeniyle kötü sonuçlara yol açıyor. Bu kanserleri erken tespit etme yeteneğine sahip olmak, hem hayatta kalmanın hem de sonuçlarda iyileşmenin önünü açmalıdır. Bu yaklaşım, bir patolog incelemesine bağlı olmadığı ve potansiyel olarak bakım noktasında kullanılabileceği için heyecan vericidir.” dedi.

Sistem, mRNA biyobelirteçlerinin saptanmasına yardımcı olmak için tasarlandı. Baş ve boyun bölgesinde kanseri olan birçok hasta, belirli mRNA belirteçlerinin seviyelerini yükseltecektir. Araştırmacılar sistemlerini, nano çıngırakların bu tür mRNA dizilerine bağlanacağı şekilde tasarladılar. Ayrıca, aynı mRNA dizilerine de bağlanabilen çubuk üstü laboratuvar cihazlarına manyetik boncuklar da dahil ettiler.

Sonuç olarak prosedür, cihaza bir hasta mRNA örneğinin eklenmesini ve mRNA biyobelirteç dizilerinin manyetik boncuklara bağlanmasına izin verilmesini içeriyor. Daha sonra, cihaza bir nanoçıngırak örneği ekleniyor ve bunlar hareketsiz hale getirilmiş mRNA dizilerine bağlanıyor, ardından mRNA esasen mıknatıs ve nanoçıngıraklı arasında bir bağ oluşturuyor. Bağlanmamış nano çıngırakları çıkarmak için bir yıkama adımından sonra, klinisyen bağlı nano çıngırakları aydınlatmak için bir el cihazı kullanabiliyor ve mRNA biyobelirteçlerinin varlığını vurgulayarak bunlardan herhangi bir ışık yayılıp yayılmadığını görebiliyor.

Kaynak: https://www.medgadget.com/