Meme Kanseri Hücrelerinin Kemik İliğinde Hayatta Kalması

Michigan Üniversitesi ve California San Diego Üniversitesi'ndeki araştırmacıların yaptığı bir çalışma, meme kanseri tekrarının daha önce yeterince anlaşılmamış bir yönüne ışık tuttu. "Kemik iliğine yayılan meme kanserleri, CX43 ile ilişkili tümör-stroma tünelleri aracılığıyla agresif fenotipler ediniyor" başlıklı makale, Journal of Clinical Investigation'da yayınlandı.

Östrojen reseptörü pozitif meme kanseri, hastalığın en yaygın biçimidir ve bu tür kanser hücreleri remisyondan sonra kemik iliğinde yıllarca, hatta on yıllarca yaşayabilir. Bu hücrelerin kemik iliğinde kalıcılığı, hastalığın, hastaların büyük bir bölümünde (yaklaşık %40) tekrarlamasına yol açar. Bu tekrarlama, kemik kırıkları ve hiperkalsemi gibi semptomlarla özellikle agresif kemik kanseri şeklini alabilir. Hücreler ayrıca diğer organlara yayılarak şu anda tedavisi olmayan bu tekrarlayan hastalığa neden olabilir.

Bu kanser hücrelerinin nasıl hayatta kaldığını ve neden bu kadar agresif bir şekilde tekrarlayan hastalıklara neden olduğunu daha iyi anlamak için araştırmacılar kemik iliğindeki bu dağılmış hücrelere ne olduğunu araştırdılar. En önemli bulguları, kemik iliğindeki normal bir hücre türü olan mezenkimal kök hücrelerinin kanser hücrelerini desteklediği mekanizmaydı.

U-M'nin Moleküler Görüntüleme Merkezi'ndeki Luker Laboratuvarı'nın başkanı ve makalenin kıdemli yazarı Dr. Gary Luker, “Meme kanseri hücrelerinin mezenkimal kök hücrelerle doğrudan temasa ihtiyaç duyduğunu keşfettik. Kanser hücreleri fiziksel olarak molekülleri (proteinler, haberci RNA) doğrudan mezenkimal kök hücrelerden ödünç alır. Esasen mezenkimal kök hücreler, kanser hücrelerini daha agresif ve ilaca dirençli hale getiren şeyleri bağışlamada çok cömert komşular gibi davranır.” diyor.

Laboratuvar deneylerinde, kanser hücreleri ve mezenkimal kök hücreler arasındaki temas yüzlerce proteinde değişikliklere neden oldu. Meme kanseri hücrelerinin hayatta kalmasını sağlayan proteinlerin hangileri olduğuna dair daha fazla analiz, araştırmacıları Girdin olarak da bilinen GIV'e odaklanmaya yöneltti. Makalede GIV'in "birden fazla kanser türünde invazivliği, kemoterapi direncini ve metastatik potansiyel edinimini" yönlendirdiği belirtiliyor. GIV, bu kanser hücrelerini Tamoksifen ilacı gibi östrojen hedefli tedavilere karşı özellikle dirençli hale getiriyor.

Araştırmacılar, kanser hücresi sağ kalımı mekanizmasına ilişkin bu bulguların, bir gün östrojen reseptörü pozitif meme kanserlerinin tekrarlanmasını önleyen tedavileri sağlayacağını umuyor.