Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics dergisinde yayınlanan yeni araştırma, çocukların ve annelerinin duygusal yeme alışkanlıklarına bakıyor. Duygusal yeme, yiyecekleri, kendinizi daha iyi hissetmek için, örneğin rahatlık, stresi azaltmak veya ödül olarak kullanmaktır. Tipik olarak tüketilen yiyecekler, çikolata veya kek gibi sağlıksız maddelerdir. Aston Üniversitesi'nde doktora öğrencisi olan Rebecca Stone tarafından yapılan yeni araştırma, çocuklar tarafından duygusal yemenin, annelerin ebeveynlik uygulamalarının bir parçası olarak yiyecekleri kullanma biçimleri ve daha genel olarak çocukların yiyeceklere karşı tutumları ile ilişkili olup olmadığını görmeyi amaçladı.

Araştırma ekibi, beslenme alışkanlıkları ile çocuklarınınki arasında bir ilişki olup olmadığını belirlemek için yaşları üç ile beş arasında değişen küçük çocuğu olan 185 anneyle anket yaptı. Anket, annelere, duygusal durumlara yanıt olarak kendilerinin ve çocuklarının ne kadar yedikleri hakkında sorular içeriyordu. Ayrıca, çocukların ne kadar yemek tarafından motive edildiğini ve gün boyunca yemek yemeye veya yemek istemeye yönlendirildiğini sordu; bu, 'yemek yaklaşımı' davranışı olarak bilinir.

Anket ayrıca, özellikle annelerin çocukları iyi davranışları için ödüllendirmek için yiyecekleri kullanıp kullanmadıkları veya çocuklarının yiyeceğe erişimini gözle görülür şekilde kısıtlayıp kısıtlamadığı gibi, çocuklarla kullanılan beslenme uygulamalarını kapsayan soruları da içeriyordu. Bu uygulamalar, yiyeceklere daha fazla ilgi uyandırır ve çocuklarda daha fazla duygusal yeme ile bağlantılıdır.

Stone yanıtları analiz ettiğinde, yiyeceklerle daha çok motive olan çocukların, ebeveynlerinden yeme davranışını daha çok kaptığını buldu. Araştırmacılar, ilişkinin farklı yönlerinin nasıl etkileşime girdiğini yorumlamak için ılımlı aracılık analizi olarak bilinen karmaşık bir istatistiksel yöntem kullandılar: annede duygusal yeme, çocuğa yemek konusunda nasıl ebeveynlik yaptığı, çocuğun yaklaşım eğilimleri ve duygusal yeme.

Aston Üniversitesi'nde Stone'un doktora danışmanlarından biri olan Profesör Claire Farrow şunları söyledi: “Bu çalışma, çocukların yeme davranışlarını geliştirme şeklinin çok karmaşık olduğunu ve duygusal yemenin kısmen doğuştan gelen yemeğe yönelik bir dürtü tarafından şekillendirildiğini gösteriyor. Bu çalışmada, ebeveynlik uygulamalarının çocukların yeme eğilimleriyle etkileşime girdiğini ve yemeğe en çok yönelen çocukların duygusal yemeye yol açabilecek beslenme uygulamalarından da aynı şekilde etkilendiğini bulduk. Bu bulgular, çocuk beslenmesinde “herkese uyan tek beden” yaklaşımının her zaman uygun olmadığını ve bazı çocukların duygusal yemeye yol açabilecek davranışların etkisine karşı daha duyarlı olduğunu gösteriyor.”

Stone aynı fikirde: “Bulgularımız, yemek yemeye daha fazla motive olan çocukların yiyecekleri duygularla ilişkilendirmeye daha yatkın olduğunu gösteriyor. Araştırmamız, duygusal yemenin çocukların genellikle okul öncesi yıllarda geliştirdiği öğrenilmiş bir davranış olduğu fikrini desteklemektedir, ancak bazı çocuklar duygusal yeme geliştirmeye diğerlerine göre daha yatkındır.”

Araştırma, yiyecekleri ödül olarak kullanmanın veya çocukların belirli yiyeceklere erişimini kısıtlamanın, üç yaşındaki çocuklarda bile komplikasyonlara neden olabileceğini vurguluyor. Ödül olarak bir parça çikolata vermek veya çocuklara 'ikramlık' olarak yalnızca bir bisküvi yiyebileceklerini söylemek, çocukta duygusal bir tepki oluşturmayı muhtemel kılıyor ve bu tepkiler daha sonra bu yiyeceklere bağlanıyor.

Kaynak: healtheuropa.eu