Uzun yaşam üzerine çalışan bilim insanları, belirli bir genin bazı hayvanların neden daha uzun yaşadığını açıklayabileceğine inanıyor. Araştırmacılar farklı yaşam alanlarına sahip 18 kemirgen türünde yaşlanma, hücresel stres direnci ve DNA onarımı gibi bedensel süreçlerde rol oynayan bir gen olan sirtuin 6'yı (SIRT6) incelediler.

Zaman içerisinde, DNA kaçınılmaz olarak genlerin mutasyona uğramasına, yaşlanma ve kanser gibi hastalıkları tetiklemesine neden olabilen “çift iplikli kopmalar” olarak bilinen duruma maruz kalıyor.

Rochester Üniversitesi Tıp Merkezi'nde Biyomedikal Genetik profesörü olan Dirk Bohmann, “Çift iplikli kopmalar, çok sağlıklı olsanız bile sürekli olmaya devam edecek. Çift iplikli kopmaların ana nedenlerinden biri oksidatif hasardır ve nefes almak için oksijene ihtiyacımız olduğundan kopmalar kaçınılmazdır.” diyor.

Bohmann, “Göreceli olarak kısa ömürlü hayvanlarda çok fazla çift iplikli kopma olmasa da, 50 yıl kadar yaşamak isteyen bir canlının, bu kopmaları düzeltmek için bir sistem kurmaya daha fazla ihtiyacı vardır. Şu ana kadarki araştırmalara göre, SIRT6 proteini yaşam süresinin baskın belirleyicisi olarak görünüyor. Hücre düzeyinde, DNA onarımının daha iyi çalıştığını ve organizma düzeyinde daha uzun bir yaşam süresi olduğunu; daha güçlü SIRT6 proteinleri olan hayvanların daha uzun yaşadığını biliyoruz.” diyor.

Rochester Üniversitesi'nde Biyoloji profesörü olan Vera Gorbunova, ekibin SIRT6 proteinini daha güçlü hale getiren ve DNA tamirinde ve enzim fonksiyonlarında daha aktif rol alan beş amino asidi belirlediğini bildirdi. SIRT6 proteininin çift iplikli kopma onarımını destekleme kapasitesi, kısa ve uzun ömürlü türler arasındaki çift iplikli kopma onarım etkinliğindeki varyasyonun büyük bir kısmını oluşturuyor. Elde edilen bulgular Cell dergisinde yayınlandı.

Araştırmacılar devam eden çalışmanın yaşlanmaya bağlı hastalıkları önlemeye yönelik tedavilerin temelini oluşturabileceğini umuyor.

Kaynak: www.newsweek.com