Tip 1 diyabetli bireyler, her gün reçete edilen insülin rejimlerini dikkatli bir şekilde takip etmeli, hormon enjeksiyonlarını şırınga, insülin pompası veya başka bir cihazla almalı ve uygulanabilir uzun vadeli tedaviler olmadan da, bu tedavi süreci ömür boyu sürüyor.

Pankreas adacıkları, kan şekeri seviyeleri değiştiğinde insülin üretimini kontrol eder ve Tip 1 diyabette vücudun bağışıklık sistemi bu tür insülin üreten hücrelere saldırıp, onları yok eder. Adacık nakli, son birkaç on yılda Tip 1 diyabet için potansiyel bir tedavi olarak ortaya çıkmıştı. Sağlıklı nakledilen adacıklarla, Tip 1 diyabet hastaları artık insülin enjeksiyonlarına ihtiyaç duymadı, ancak bağışıklık sistemi sonunda yeni adacıkları reddetmeye devam ettiği için nakil çabaları aksiliklerle karşı karşıya kaldı. Mevcut immünosupresif ilaçlar, nakledilen hücreler ve dokular için yetersiz koruma sağlıyor ve hastalar istenmeyen yan etkilerle boğuşuyor.

Şimdi Northwestern Üniversitesi'ndeki bir araştırma ekibi, immünomodülasyonu daha etkili hale getirmeye yardımcı olacak bir teknik keşfetti. Yöntem, yaygın olarak kullanılan immünosupresan rapamisinin yeniden mühendisliğini yapmak için nanotaşıyıcılar kullanıyor. Araştırmacılar, bu rapamisin yüklü nano taşıyıcıları kullanarak, daha geniş bağışıklık tepkilerini bastırmadan, nakil ile ilgili spesifik hücreleri hedefleyebilen yeni bir bağışıklık bastırma biçimi oluşturdular.

Makale, Nature Nanotechnology dergisinde 17 Ocak’ta yayınlandı. Northwestern ekibi, Kay Davis Profesörü ve Northwestern McCormick Mühendislik Okulu'nda biyomedikal mühendisliği ve Northwestern Üniversitesi Feinberg Tıp Okulu'nda mikrobiyoloji-immünoloji doçenti olan Evan Scott ve Daniel Hale Williams Biyomedikal Mühendisliği Profesörü Guillermo Ameer tarafından yönetiliyor.

Ameer, hayatta kalmalarını ve işlevlerini optimize etmek için biyomateryaller kullanıp adacıklara mühendislik ortamı sağlayarak adacık transplantasyonunun sonuçlarını iyileştirmeye çalışıyor. Bununla birlikte, geleneksel sistemik immünosupresyonla ilişkili sorunlar, hastaların klinik yönetimi için bir engel olmaya devam ediyor ve aynı zamanda bakımları üzerinde gerçekten bir etkiye sahip olmak için ele alınması gerekiyor.

Ekip, hipotezi fareler üzerinde test etti. Transplantasyondan bir gün önce, farelere değiştirilmiş ilaç enjeksiyonları verildi ve enjeksiyonlara iki hafta boyunca her üç günde bir devam edildi. Farelerde minimal yan etkiler gözlemlendi ve diyabetin 100 günlük deneme süresi boyunca ortadan kaldırıldığını buldu; ancak tedavi transplantın ömrü boyunca sürmeli. Ekip ayrıca, nano-verilen ilaçla tedavi edilen fare popülasyonunun, ilacın standart tedavileri verilen farelere kıyasla "sağlam bir bağışıklık tepkisine" sahip olduğunu gösterdi.

Kaynak: www.sciencedaily.com