İsrail'den yapılan yeni araştırmaya göre yaşlı insanlar için, düzenli olarak evden çıkmak, tıbbi problemlerden veya hareketlilik sorunlarından bağımsız olarak daha uzun bir ömre katkıda bulunabilir.

Amerikan Geriatri Derneği dergisinde yayınlanan araştırmaya göre, 70'li, 80'li ve 90'lı yaşlardaki çalışma katılımcıları için evden çıkma sıklıkları, sağlıklarını bir sonraki çağına ne kadar yaklaşacağını tahmin etmektedir.

Kudüs'teki Hadassah-Hebrew Üniversitesi Tıp Merkezi başkanı Dr. Jeremy Jacobs:"Her gün evden çıkmanın gibi bir aktiviteyi  insanların dünyayla etkileşime girmesine neden oluyor" dedi.

Jacobs: "Kan basıncını veya kolesterolü ilaçla tedavi ederek bekleyebileceğiniz benzer faydaları gördük. Yaşlanma sürecinde sosyal faktörler önemlidir." dedi.

Jacobs ve arkadaşları, çalışmaya katılan 70, 78, 85 ve 90 yaşlarındaki 3.375 yetişkin hakkındaki verileri inceledi.

Katılımcılar, evden ne sıklıkla ayrıldığına ilişkin sorulara verdikleri yanıtlara dayanarak denekler evden çıkma sıkılklarına göre (haftada altı veya yedi gün), çoğunlukla (haftada iki ila beş kez) veya nadiren (haftada bir kez veya daha az) olmak üzere üç kategoriye ayrıldı.

İncelenen yaş gruplarında herhangi birinde evi çıkan insanlar, daha uzun yaşam sürdürüyorlardı. Örneğin, evden sık sık ayrılanlar arasında, çoğunlukla ya da nadiren 78 yaşındayken, sırasıyla yüzde 71, yüzde 67 ve yüzde 43'lük bir oranla 85 yaşına kadar hayatta kaldılar. Evi düzenli çıkanlar ve sık sık ya da nadiren 90 yaşlarında 64 yüzde 56 ve yüzde 38, sırasıyla 95'e çıktı.

Her yaşta, evden daha az çıkan insanlar insanlar genelde erkek, daha az eğitimli ve daha yüksek yalnızlık, mali zorluklar, sağlıksız zayıflık, yorgunluk, zayıf uyku, daha az fiziksel aktivite, mesane ve bağırsak sorunları, düşme öyküsü, düşme korkusu, görme ve işitme engelleri, kronik ağrı ve zayıflık şikayetlerine sahipti.

Ancak, evden düzenli çıkma  ile uzun ömür arasındaki bağlantı, araştırmacılar kronik ağrı, görme ya da işitme bozukluğu, şeker hastalığı, hipertansiyon, kalp hastalığı ve böbrek hastalığı gibi tıbbi ya da hareketlilik konularından problemleri de faktör olarak görülmesi ertesinde aynı kaldı.

Jacobs: "Hareket zorluğu çeken insanlar dahil ettik, bu sadece bacaklarını yukarı kaldırıp aşağı doğru hareket ettirmek değil" dedi. "Bu sonuçlar oldukça heyecan verici. Dışarıdaki dünyayla etkileşim kurma ile yaşam süresi arasında bir ilişki var. "

Çalışmada evden çıkma nedeni,dışarı çıkmayı önleyebilecek veya teşvik edebilecek çevresel faktörlere değelendirmediği belirtildi.

Jacobs, Araştırmanın devamı niteliğinde  en yaşlı grup olan (95 yaş) grubun 98 ve 100 yaşına erişimini ele alacaklarını belirtti. Kendisi ve meslektaşları, iyimserliğin, toplumsal katılımın gibi çevresel unsurların daha uzun ömür içinde oynadıkları rolü araştıracaklarını söylediler.

"Araştırmaların sonuçlarınma göre yürüyüş yapmak için kolay yürüyüş yolları yaratırsanız, insanlar yürüyüşe başlıyor. Yaşlı insanların bulunduğu semtlerde, tezgahların bulunduğu yürüyüş yolları onları evden çıkıp sosyalleşmeye teşvik edebilir."

Araştırmaya katılmayan Vancouver, Kanada'daki Simon Fraser Üniversitesi'nden Dawn Mackey: 'Araştırmacıların yetişkinlerin evlerinden çıkmaya teşvik etme yolları bulma ve onlara yardımcı olan sistemleri geliştirme konusunda ilgilendiğini belirtti.

Mackey: "Yaşlı yetişkinlerin ve bakıcılarının evden çıkma planlarını daha sık yapmaları yararlı olabilir. Her geçen gün evden dışarı çıkmaya çalışın. Bu gezileri plnalamak için öncelikli soru olarak: Evden çıkmak için en iyi ne zaman benim için nedir? Nereye gidebilirim? Dışarda olduğumda dışarı çıkıp da kiminle buluşabilirim? Hava kötü ise veya iyi hissetmiyorsam seçeneklerim nelerdir? gibi soruları kendinize sorun. Yaşlı yetişkinlerin refahı, halk sağlığı ve ekonomik yaşama için büyük önem taşıyor.Evden çıkmak, hareketliliği ve sosyal katılımı korumak ve yalnızlığı önlemek için önemli bir yoldur." dedi.